Gezondheid - rouw - trauma - PTSS
We krijgen allemaal eens te maken met verlies van bijvoorbeeld gezondheid, van baan, van een geliefde of vul zelf maar in, Hoe het verlies je overvalt maakt nogal een verschil. De omstandigheden waarin je een verlies meemaakt bepalen vaak hoe je het verlies in je leven kunt verweven. Niet ieder verlies is een trauma. En niet ieder trauma leidt automatisch naar PTSS.
Het kan zijn dat je gesprekken nodig hebt om te leren hoe je met de heftige gebeurtenis om kan gaan. Het is mijn ervaring - en van vele cliënten - dat psycho-educatie alléén niet voldoende is. Er is hoop te vinden in het Evangelie voor de diepste wonden, er is licht in de duisternis.
Een trauma is een heftige gebeurtenis in je leven. Een trauma vraagt om aandacht. Dat heeft tijd nodig. Het is goed mogelijk dat je een trauma meemaakt en dat je in je omgeving veel steun vindt om het gebeurde te leren hanteren. Zoek nooit het isolement, maar maak juist gebruik van mensen om je heen. Wanneer je betrokken bent bij een kerkelijke gemeente mag je juist gebruik maken van het gemeente-zijn. Mits de gemeente een veilige gemeente is. Wees er open over dat je het alleen niet redt.
Bekijk ook: Is er een medicijn tegen verdriet.
Een PTSS ontstaat, wanneer het niet lukt om een trauma of schokkende gebeurtenis goed te verwerken. Onderzoek wijst uit dat een PTSS zich niet vanzelf oplost. Zie ook www.rakevragen.nu. Een PTSS herken je aan symptomen die lang na het gebeurde nog steeds een rol spelen. De meest voorkomende symptomen van PTSS zijn:
Een ervaringsdeskundige psycholoog:
“In het werk wat ik nu doe neem ik je mee naar de plekken waar je eerder bent geweest, om die ervaring te herbeleven alsof je er nu in zit. Dán kun je je leven veranderen. Je kunt niet genezen wat je niet voelt. Je moet je onverwerkte verdriet opnieuw doormaken, zodat je dat niet meer bij je draagt en je niet meer door het verleden gegijzeld wordt.”
Edith Eger, psycholoog, traumaspecialist en Holocaust overlevende.