Wie ben ik?

Er kunnen omstandigheden in je leven zijn waardoor je jezelf deze vraag gaat stellen. Het kan zijn dat je geen grip meer hebt op je eigen emoties en gedachten.

Grip op je emoties

Onze natuurlijke emoties hebben een functie. Emoties kun je zien als een innerlijk kompas. Het zijn richtingaanwijzers en helpen ons bij het nemen van beslissingen. Wanneer je emoties onderdrukt, kunnen ze hun functie niet meer uitoefenen. Misvormde emoties tonen een misvormde functie. Misvormd verdriet uit zich bijvoorbeeld in agressie of depressie. Misvormde boosheid toont zich bv in agressie, cynisme, depressie. Het kan soms een hele klus zijn om ratio en emotie in balans te krijgen. De ontwikkeling van emoties legt een basis voor het zelfvertrouwen, het zelfrespect en het zelfbeeld van mensen. Emoties zijn ook de motor voor inspiratie. Omdat emoties zo essentieel zijn voor ons functioneren, is het van groot belang dat we ze begrijpen, ze leren herkennen en benoemen, en vervolgens leren hoe we met deze emoties kunnen omgaan. En juist op het gebied van omgaan met emoties, in relatie met anderen, is er nog heel veel te leren.

Faalangst

Faalangst is een diepe angst om fouten te maken. Het is een angst die zich vaak langzaam ontwikkelt. Piekeren, zenuwen, negatieve gedachten, perfectionisme zijn allemaal nare gevolgen van angst. Omgaan met faalangst heeft niets met het aanleren van een trucje te maken. Faalangst heeft te maken met diepe emoties en krachtige overtuigingen. Omgaan met faalangst verdient een deskundige aanpak.

Talent, hoogbegaafd, hoogalert

Het thema “Talent en (hoog)begaafdheid" verdient aandacht. De term hoogbegaafdheid focust zich op gave, talent, prestatie. Ik kies liever voor de term hoogalert. Hoogbegaafd-heid heeft te maken met een (zeer) hoge mate van alertheid zowel verstandelijk, gevoelsmatig als zintuiglijk. Het uit zich in: het stellen van honderden vragen, een creatief idee, heftige emoties, een hoge lat (perfectionisme) of juist onderpresteren. In mijn benadering van (hoog)begaafde mensen ga ik uit van de volgende omschrijving:

Een hoogbegaafde is een snelle en slimme denker, die complexe zaken aankan.

Autonoom, nieuwsgierig en gedreven van aard.

Een sensitief en emotioneel mens, intens levend.

Hij of zij schept plezier in creëren.

(Bron: Maud Kooijman-van Thiel e.a.)

Ik ken de hoogtepunten en de valkuilen van het hoog alert zijn. Thema’s als: inspiratie, gedrevenheid, lusteloosheid, ratio-gevoel, conflicten met de omgeving komen tijdens gesprekken aan bod.

Hoogsensitief of hypersensitief

Een hoge mate van gevoeligheid werd in het verleden nogal eens gezien als zwakheid. Ook in het heden kan het je tot een last zijn, zolang je de kracht niet kent en erkent. Als jij je reacties van uit je hoge sensitiviteit leert begrijpen komt er meer ruimte voor het inzetten van de positieve kanten van hoogsensitiviteit, zoals intuïtie en een groot inlevingsvermogen. Hypersensititiviteit ontstaat wanneer je opgroeit in een omgeving waar  je je genoodzaakt voelt om ieder moment alert te zijn op wat komen gaat. 

Emotie-arm

Mogelijk attendeert de omgeving jou er eerder op dan dat je er zelf last van hebt. Als men aan je vraagt: "wat voel je nu?" vraag jij je af of emoties er echt toe doen. Je merkt dat eigenlijk niets in het leven je écht kan raken. Echt blij, of echt verdriet is voor jou niet zo van toepassing. Het is de moeite waard om te kijken wat de reden is dat je geen toegang hebt tot die emoties. Het is geen schande, vaak heb je een heel duidelijke reden waarom je het zo lang vol houdt. Maar komt er een moment dat je merkt dat het je niet meer past. Dan is het de tijd om op onderzoek uit te gaan.

Kopp-kind

De term KOPP-kind staat voor: Kinderen van Ouders met Psychiatrische Problemen.

Wanneer je opgroeit in een gezin waar sprake is van psychische problematiek en/of verslaving, weet jij als geen ander wat het is om met een groot geheim te leven. Je leert al vroeg dat de buitenkant heel anders kan zijn dan de binnenkant. Je leert al jong een groot verdriet te dragen: je mist een gezonde ouder. Het is een draaglast die je in eerste instantie schijnbaar probleemloos kunt dragen. Je wordt een ster in het zorgen voor anderen, in het bewaken van de rust thuis. Je leert je eigen emoties “onder controle” te hanteren. Totdat het moment komt dat je langzamerhand ontdekt dat de draaglast wel erg groot geweest is voor kinderschouders. Heb jij moeite om je eigen emoties te herkennen? Sta je altijd klaar voor een ander? Ben je niet in staat om grenzen te stellen?

Heb jij het gevoel dat de problemen die je ervaart met jezelf, met je omgeving, bij het aangaan van nieuwe contacten, in de opvoeding van je eigen kinderen, te maken hebben met jouw ervaringen als KOPP-kind? Ik nodig je uit om hier het gesprek over aan te gaan.